Gepubliceerd op: 1 mrt 2019
Het zal geweest zijn eind jaren ’90. Ik kan het mij nog goed herinneren, want ik was net een paar jaar werkzaam in de makelaardij…
Het is een jong stel van begin 30 met een kleine dreumes aan de hand en de 2e op komst, dat bij ons kantoor binnenloopt.
‘Waarmee kan ik U van dienst zijn?’ vraag ik.
John en Karin leggen uit dat ze, gezien de komende gezinsuitbreiding, op zoek zijn naar een ruimere kindvriendelijker-gelegen woning.
Nadat alle woonwensen zijn opgenomen ga ik op zoek.
Ook ga ik bij John en Karin thuis langs om advies te geven over de verkoop van hun huidige woning. Het is een kleine ‘arbeiderswoning’ gelegen aan de Zwartendijk in Naaldwijk, een drukke doorgaande weg tussen Naaldwijk en Monster. Een lint van woningen tussen de hoge glazen kassen. U herkent dit type lintbebouwing direct als u in het Westland rond rijdt.
De voordeur is aan de achterzijde, met een recht-van-overpad t.b.v. de buren tussen de achtergevel en de pittoreske achtertuin. Verder een lief klein huis met hoekjes, nisjes, 2 slaapkamers en duidelijk te klein voor dit gezin. Eind jaren 90 waren drukke tijden op de huizenmarkt, veel vraag en weinig aanbod. Dus na eerst de koop van de nieuwe woning te hebben begeleid, was de verkoop van hun huidige woning ook snel afgewikkeld.
Na hier en daar een lik verf en een nieuwe laminaatvloer verhuizen John en Karin.
Vervolgens moet de ‘oude’ woning worden opgeleverd. Voorafgaand aan het bezoek bij de notaris eerst nog de eindinspectie met de meterstanden, u weet wel.
En toen gebeurde het……. Karin barst plotsklaps in tranen uit. Het kleine huisje aan die drukke weg is háár huisje, haar plékje, daar voelt ze zich veilig, het is haar thuis.
En ik heb haar thuis verkocht…!
Een paar maanden later kom ik haar tegen, ze loopt achter de kinderwagen. Ik zet mijn auto aan de kant, stap uit en feliciteer haar met hun nieuwe aanwinst (een heerlijk mannetje met vrolijk kijkende ogen) en vraag uiteraard hoe het met haar gaat en of ze haar draai weer heeft gevonden in het nieuwe huis. Ze zegt ‘Herman, je hebt ons geweldig geholpen, maar bovenal: je hebt voor ons een nieuw THUIS gevonden’.
Weer achter het stuur zit ik nog stilletjes genietend te mijmeren: ‘Een HUIS werd hun THUIS!’
Sindsdien verkoop ik mijn klanten geen huis, maar vind ik voor hen een nieuw thuis.
